Op zaterdag 8 juni vierden bestuur en bewoners van Hofje De Armen de Poth Stichtingsdag in de Celzusterenkamer en het feit dat in 1447 op die dag de Fundatiebrief werd getekend. 

Deze brief is een geschreven overeenkomst tussen bestuurders van de Stad Amersfoort en de broeders van de Heilige Geest en beschrijft de rechten en de plichten van de broeders rond de liefdadigheid gericht op de zeven werken van barmhartigheid.

Stadsarcheoloog Timo d’Hollosy was deze keer uitgenodigd om een voordracht te houden en ons iets te vertellen over begraven in de stad en ons hofje.

Rode oortjes daarbij en een bijzonder geboeid Pothvolkje, want als Timo hierover begint dan kun je het bijna aanraken.

Uit zijn verhaal bleek hoe dichtbij onze doden eigenlijk nog zijn en dat je overal waar je een schop in de grond zet zomaar botten naar boven kunt halen. We leven, werken, winkelen en terrassen echt pal boven op vele begraafplekken in de stad, tot in ons hofje aan toe en onder onze voeten.

Om dat voelbaar te maken, gingen er twee (niet originele) schedels tussen de bewoners door. 

Heel boeiend was te horen wat de archeoloog allemaal kan concluderen uit botresten en de locaties waarin ze liggen.

Timo is een man van grote kennis die ook internationaal regelmatig om advies wordt gevraagd bij skeletvondsten. Nieuwe technieken werpen nog steeds een nieuw licht op oude vondsten dus alles wordt bewaard.

En gender of niet: We blijken toch uiteindelijk allemaal uit het ene of het andere kastje te bestaan.

Uiteraard kwam in het betoog van de Timo ook ‘ons Aagje’ ter sprake, de vrouw die bij de opgravingen rond de Rochuskapel op haar schedel nog een hoofdijzer droeg waarmee haar mutsje op haar plek werd gehouden.

Computergestuurd kreeg zij opnieuw een gezicht en verhuisde zij naar het Centrum voor Archeologie waar zij nu achter haar venster de voorbijrazende stadsgenoten in de gaten houdt en ons er stilletjes aan helpt herinneren dat alles voorbijgaat.

Op woensdagmiddagen kun je haar een bloemetje gaan brengen op de plek waar ze tegenover haar eigen schedel zit.

Uiteraard werd de ochtend volgens traditie afgesloten met de brooduitdeling waarbij deze keer een nieuw type brood werd gedeeld en ook de heerlijke Pothkoekjes die werden uitgestoken met een oude koekjesvorm van de Poth.

Tekst en foto’s: door bewoner Gert Ryokan Bremer